Historia Szkoły

    We wrześniu 1924 roku powołana została do życia Szkoła Zawodowa pod nazwą Męska Szkoła Dokształcająca Zawodowa. Jej założycielem był Chrześcijański Związek Cechów Rzemieślniczych w Ostrowcu Św. W okresie międzywojennym szkoła nie posiadała własnego budynku. Nauka trwała 3 lata po 13 godzin dziennie. Wybuch II wojny światowej przerwał pracę szkoły na dwa lata. W kwietniu 1941 roku Generalny Gubernator, znając potrzeby przemysłu wojennego III Rzeszy, wydał zarządzenie, powołujące do życia szkołę pod nazwą ,,Obowiązkową Szkołę Zawodową w Ostrowcu". Zorganizowano 4 klasy. Ze względu na fakt, że w okresie od lipca 1944 do stycznia 1945 Ostrowiec znajdował się w bezpośrednim sąsiedztwie linii frontu, działalność szkoły została zawieszona. Tuż po wyzwoleniu Inspektor Szkolny w Opatowie wydał zarządzenie o otwarciu szkoły, która rozpoczęła działalność pod nazwą ,,Szkoła Zawodowa Dokształcająca w Ostrowcu". Rozpoczęło naukę 279 uczniów uczniów w 16 klasach. W roku 1949 uruchomiono przy szkole warsztaty: krawiecki i stolarski a rok później warsztat metalowy przy ulicy Bałtowskiej. W głównym budynku szkoły, przy ulicy Iłżeckiej 45, nauka odbywała się na dwie zmiany. Zapotrzebowanie na wykwalifikowanych pracowników budownictwa spowodowało konieczność utworzenia klas o specjalnościach: betoniarz, murarz, zaś szkoła przyjęła nazwę ,,Średniej Szkoły Rzemiosł Budowlanych". W latach 1959 -1962 działały równolegle dwie szkoły ZSZ i Średnia Szkoła Rzemiosł Budowlanych. 

     Z inicjatywy Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w 1959 roku podjęto decyzję budowy nowych warsztatów szkolnych. 5 września odbyła się uroczystość wmurowania kamienia węgielnego pod budynek warsztatów. W latach 1951/52 w miejsce dotychczasowej szkoły została powołana Zasadnicza Szkoła Zawodowa, co zmieniło gruntownie jej charakter. W roku 1960 oddano do użytku nowe warsztaty szkolne, w których znajdowało się 240 stanowisk roboczych, w tym 65 stanowisk do obróbki mechanicznej, 125 stanowisk do obróbki ręcznej, 53 w dziale samochodowym oraz 200 stanowisk pomocniczych. Oddanie do użytku warsztatów szkolnych umożliwiło na szerszą niż dotychczas skalę podjęcie produkcji w ramach praktycznej nauki zawodu. Wartość wykonywanej w ciągu roku produkcji przekraczała 3 mln złotych. Znaczącym dowodem rosnącej rangi szkoły było powołanie w 1964 roku przez Kuratorium Okręgu Szkolnego w Kielcach stałej komisji do przeprowadzania egzaminów mistrzowskich i czeladniczych. Systematycznie rozszerzający się zakres kształcenia stawiał nowe niełatwe do realizacji w istniejących warunkach lokalowych zadania. Dlatego też bardzo wyraźnie zarysowała się potrzeba budowy nowego gmachu szkolnego. Uroczystego wmurowania kamienia węgielnego pod budynek Zasadniczej Szkoły Zawodowej nr 1 przy ulicy Mickiewicza dokonano 22 kwietnia 1967roku. Nowoczesny, wygodny budynek wraz z należycie wyposażonymi w park maszynowy warsztatami, stanowiły zespół obiektów umożliwiający zaspokojenie kadrowych potrzeb dynamicznie rozwijającego się miasta. Dzięki tej decyzji szkoła zyskała nowe możliwości kształcenia kwalifikowanych kadr technicznych, szczególnie w zakresie eksploatacji pojazdów samochodowych. Ich efektem było upoważnienie szkoły przez PP ,,Polmozbyt" do obsługi gwarancyjnej pojazdów samochodowych produkcji polskiej. Istotnym elementem funkcjonowania szkoły jest produkcja warsztatów. Wytwarzane są tu smarownice, pneumatyczne zaczepy samochodowe, sworznie do resorów, pistolety do smarownic oraz palety służące do transportu silników samochodowych. Odbiorcami tych wyrobów byli: Centralne Magazyny PKS oraz Fabryka Maszyn Rolniczych ,,Agromet'' w Kunowie. 

     Z inicjatywy Dyrekcji szkoły przystąpiono w 1977 roku do zakrojonego na szeroką skalę, zagospodarowania terenu wokół szkoły. Zostały ogrodzone i zmodernizowane boiska szkolne. W roku 1972 powołano do życia Liceum Zawodowe, a w roku 1976 Technikum Mechaniczne i utworzono Zespół Szkół Mechanicznych. 1 września 2002r. zmieniono nazwę szkoły na Zespół Szkół Nr 4. W roku szkolnym 2010/2011 przeprowadzono generalny remont warsztatów szkolnych. Uczniowie rozpoczęli praktyczną naukę zawodu w nowoczesnych, wyposażonych na miarę XXI wieku pracowniach mechanicznych, technicznych, elektromechaniki i mechaniki samochodowej oraz pracowniach fryzjerskich. Z dniem 1 września 2014r. szkoła przyjęła nazwę Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego.